DZIŚ NIKT JUŻ TAK NIE MALUJE

Inspiracją pokazywanego zestawu prac było życie mojej rodziny, głównie w okresie międzywojennym, eksploracja dokumentów i fotografie z tego okresu. Wokół jest wielka historia i są „historie”. Miały one wpływ na decyzje artystyczne.

W procesie tworzenia prezentowanych prac rozważałam charakter śladów, jaki ludzie zostawiają po sobie. Mogą dotyczyć sposobu myślenia, filozofii życia, postawy, spojrzenia na świat, wówczas często mają postać pisemną lub zostają zapamiętane przez najbliższe otoczenie i trwają w pamięci innych. Może to być też ślad wyglądu i zachowania, jaki zostawiany w postaci pewnego szczątkowego wyobrażenia wizualnego, dźwiękowego czy nawet zapachowego.

Zrezygnowałam z zajmowania się dźwiękami czy zapachami, lecz kwestia śladu wizualnego bardzo mnie interesuje i inspiruje. Czasami to może być czyjaś charakterystyczna sylwetka, czasami skala całej figury czy jej fragmentu, kolor. Na to wrażenie nakłada się sposób poruszania. Oczywiście inspiracja pochodzi w większej mierze ze zdjęć i to dwukolorowych, czasami uzupełnionymi opowieściami. Zatem jest to raczej intuicja i fantazjowanie „na temat”, ale wielce pobudzające twórczo.

Bo jako malarz szukam wystarczającego impulsu, żeby zainicjować proces tworzenia obrazu. A w już powstającym obrazie najbardziej interesuje mnie jego płaszczyzna malarska. Chciałabym, żeby była dobra i ciekawa, powinna stanowić dla mnie wyzwanie – w kategoriach malarskich. Dobry temat bardzo mi pomaga, przy czym jest on ewidentnie kwestią drugorzędną w procesie powstawania obrazu. Stąd tytuł wystawy: DZIŚ NIKT JUŻ TAK NIE MALUJE.